Mihintale, Polonnaruwa, (dag 7-9)

Dag 7- Vroeg opgehaald door onze chauffeur/gids Samire, een aardige man die goed verstaanbaar Engels spreekt. We rijden in een heerlijk AC busje. Meteen vertrokken naar Mihintale, een kleine plaats met een prachtig tempel complex dat alleen kan worden bereikt door het beklimmen van 1840 traptreden (gelukkig is het nog vroeg en de hitte draaglijk en mogen de schoenen nog aan) en waar we een paar uur zoet zijn. Door de hoge ligging heb je een prachtig uitzicht op de omgeving. We kunnen de tempels die we eerder hebben bezocht nu in het landschap zien liggen. De gids weet veel over de geschiedenis te vertellen en Hans vraagt hem natuurlijk het hemd van het lijf (Aron, je weet hoe dat gaat). Ook nu krijgen we weer witte touwtjes om gebonden, ons kan toch haast niet meer gebeuren voorlopig. We proeven vruchten die we nog niet eerder hebben gezien en geven de pitten aan de alom aanwezige aapjes. Bij het passeren van de kraampjes komen we onze kleine vriend uit de trein weer tegen, e-mailadressen worden uitgewisseld en foto’s gemaakt. Daarna zien we nog de overblijfselen van een ziekenhuis van 800 na C. Onvoorstelbaar hoe goed georganiseerd dat al allemaal was met kamers voor specialisten, spa-achtige baden etc. Ook nog de overblijfselen gezien van een boeddhistisch klooster waar een echt toilet (van het Franse hangtype) nog steeds aanwezig is. De tocht vervolgd naar Polonnaruwa waar we zullen overnachten. Onderweg nog faranen gezien, dat zijn krokodilachtige beesten met roltongen van ongeveer een 1.50 lang. Naast de al eerder deze dag gespotte slang wel weer genoeg engs gezien voor een dag. Ons hotel heeft uitzicht op een meer en heeft en zwembad, heerlijk even dat luxe gevoel.
Dag 8- Ook nu weer vroeg van start. Hans had nog even het idee om de oude stad Polonnaruwa per fiets te gaan bezoeken maar dat hebben wij (de gids geheel aan mijn kant) hem uit het hoofd kunnen praten. Geen goed idee bij 35 graden (of meer). Ook hier weer de overblijfselen van tempels, beelden galerijen, maar ook van nog een ziekenhuis, een klooster voor boeddhistische monniken en een bad in de vorm van een lotusbloem gezien. In een van de nog redelijk overeind staande ruïnes zagen we een uilen paar met jong (sneeuwuil?). De apen die ook in dit gebouw leven worden door bewakers met een katapult verjaagd omdat ze de jonge uil niet met rust laten en hem steeds willen aanraken. In dit gebouw ook nog mooie muurschilderingen gezien, die zijn overigens wel later aangebracht (1600) toen het gebouw al in verval was. Het hele complex is omgeven door jungle en met al die apen erbij moeten wij wel een beetje aan jungleboek denken. De apen vallen je niet lastig, zolang je ze niet voert blijven ze op afstand. Samire had nog allerlei plannen voor ons maar wij zijn lekker aan het zwembad gaan zitten voor een middagje rust. Nou wat we daar allemaal aan ons voorbij hebben zien trekken, niet te geloven. Eerst een grote hagedis (70 cm) die zich lekker onder de tuinsproeier ging liggen verkoelen. Daarna een wezelachtige, later met partner. Kleine eekhoorntjes die halsbrekende toeren voor ons opvoeren op de rand van de omheining. Twee kleine zeearenden die boven ons jacht maken op iets kleins. Witte reigers die ook komen douchen onder de sproeier maar wat helaas een met de dood moet bekopen omdat hij voor onze ogen wordt gegrepen door de huiskat. En als klap op de vuurpijl een passerende kudde olifanten, weliswaar ver weg maar door de camera goed te zien. Afrika in het klein, maar we genieten groots.
Dag 9- Vanmorgen een heerlijk rustige start aan het zwembad om daarna vanmiddag weer actief te worden. Eerst nog wat opgravingen bekeken waarbij opvalt dat er al sluizen waren ver voor wij Hollanders ze hebben uitgevonden. Wij altijd maar denken dat Nederland voorloper is op gebied van watermanagement. Daarna naar het wildpark Minneriya waar we een jeep safari hebben gedaan. Een hele kudde olifanten aan het meer, wel honderd van die prachtige beesten, die daar drinken en baden. Heel veel jonge olifanten in de kudde, zelfs hele kleintjes, volgens de gids ongeveer 3 maanden oud. Verder veel vogels gezien (wij denken kariboes) en verschillende zeearenden. Natuurlijk ook nog wat apen en een eenzame waterbuffel. Onderweg naar het hotel zien we langs de weg opeens ook nog een loslopende olifant, raar hoor om dat langs de kant van de weg te zien staan. Ook passeerden we nog een wolk vleermuizen, zo groot als kraaien. Vanavond ons laatste buffetdiner. Het is elke avond anders, erg lekker maar uitkijken voor de pepers. Het toetjes buffet blijft bij ons favoriet. Ieder avond is er live muziek; een overenthousiaste zanger met gitaar/fluit/accordeon etc. bij gestaan door een percussiespeler die er duidelijk minder zin in heeft. Ze spelen verzoeknummers aan je tafel , ook als je daar nou niet erg blij mee bent. Nou ja, ook luxe heeft zijn schaduwkantjes.