3e en 4e wandeldag

Van Kibbutz Lavi naar Arbel
Eerst nog even een upgrade over onze koosjere maaltijd: Het bleek een buffet te zijn met alles er op en er aan en we hebben ons zeer te goed gedaan. We zijn er achter, je mag bijna alles eten als het maar op de juiste wijze is bereid en zolang bepaalde combinaties worden vermeden. Zo mag bijvoorbeeld geen vlees worden gegeten in combinatie met melkproducten. Jullie begrijpen het vast wel, wij hebben ons niet aan het laatste gehouden en hebben van alles geproefd. Vooral het taartjesbuffet sprak ons erg aan. De Israëlische wijnen zijn trouwens ook heel lekker. In de lift terug naar onze kamer ontdekken we de Sabbatknop, deze wordt op de sabbat in werking gesteld zodat de lift op elke verdieping stopt zodat je je kamer kunt bereiken zonder werk te verrichten op de Sabbat.

De derde wandeldag starten we richting de eerste “berg”, de Horns of Hattin. Het gebied is vulkanisch geweest en we passeren de oude, begroeide krater. In de verte zien we hiervandaan de Arbelclif en het meer van Tiberias/Galilea. Eenmaal door de krater maken we een steile afdaling over een rotsig pad en zien we in de diepte de Druze Moskee Nebi Shu’eib liggen. Het wordt heter en heter en aangekomen bij de moskee moeten we ons ook nog in allerlei kleding hijsen. Het doet een beetje denken aan een verkleed partij, maar hoewel de wikkelrok van Hans eigenlijk te kort wordt bevonden mogen we door de poort. De mensen hier zijn duidelijk niet gewend aan veel bezoek en moeten een beetje lachen om onze uitdossing. Bij de moskee zelf moet er nog meer worden aan getrokken maar dan mogen we toch echt naar binnen. We krijgen een korte rondleiding maar onze gastheer spreekt alleen Abrabisch en Hebreeuws dus het wordt gebarentaal. De moskee is sober met uitzondering van de grote kristallen kroonluchters en de mooie Perzische tapijten. Na onze lunch te hebben gegeten en de waterzakken weer te hebben gevuld dalen we af naar het Arbeldal. We waren al gewaarschuwd, het zou er erg warm kunnen worden. En dat was het ook, de thermometer van Henk gaf boven de 40 graden aan. Na twee uur door de verlaten vallei te hebben gelopen moeten we om onze overnachtingsplek te bereiken het dal nog uitklimmen. Het gaat steil omhoog en de hitte maakt het niet makkelijker maar we komen boven. Eenmaal n de hostel worden we heel gastvrij ontvangen met limonade en goede raad voor de volgende etappe. We krijgen een schattig appartementje met zelfs een hemelbed en een bubbelbad. We duiken meteen in het zwembadje en luieren wat op de kant, drinken een wijntje in de tuin en eten een heerlijk Israëlisch maal. Voldaan vallen we om 9 uur in bed.

Van Arbel naar Capernaum
Na een heerlijk ontbijt van onze gastheer en goede adviezen van onze gastvouw (vooral veel water mee want het wordt weer heet) gaan we richting de Arbelclif, de hoogste rotspartij aan het meer van Tiberias. Bij de ingang van het Nationaal park gaat het meteen al mis. Ordelijk als wij zijn hebben we al onze reisdocumenten in een mapje gedaan met een snelhechter. Ook dus twee gaatjes geprikt in de entreepas, waardoor er drie gaatjes in de pas zaten, we hadden een pas geldig voor 3 parken waardoor de parkwacht ons niet meer binnen wilde laten. Alle parken al gebruikt vond hij. Na wat soebatten en uitleg over hoe we waren gelopen, en hoeveel dagen we al onderweg waren mochten we uiteindelijk toch het park in. Het uitzicht van de Arbelclif is prachtig. We kunnen hier vandaan bijna onze hele route overzien. Jammer dat het niet echt helder is maar we genieten toch volop. Dan beginnen we aan de afdaling die spectaculair is, en waar op verschillende plaatsen beugels in de wand zijn geslagen om het dalen mogelijk te maken. We komen langs grotten en langs een “burcht”die met behulp van de grotten is gemaakt. We doen er twee uur over om beneden te komen en eenmaal beneden kunnen we bijna niet geloven dat we van zo hoog zijn gekomen. Na een broodje falafel duiken we het volgende dal in, ook nu loopt de temperatuur op tot boven de 40 graden. We passeren de ene fruitboomgaard na de andere en zien olijven, mango’s , sinaasappels en bananen, helaas is het fruit nog niet rijp genoeg om t eten. Uit de vallei rest ons nog enkele kilometers richting Capernaum. We passeren de kerk die is gebouwd ter herinnering aan de wonderbaarlijke spijziging (5 broden en 2 vissen?) en komen tot slot aan op de plek van de wonderbaarlijke visvangst i n Capernaum, het eindpunt van onze jesustrailwandeling. We zijn moe maar ook heel voldaan .
We worden met een taxi naar het Hostel in Tiberias gebracht. Het is een oud, kloosterachtig gebouw in een grote tuin en met prachtig met uitzicht over het meer. We hadden ons al heerlijk uitslapen beloofd maar dat gaat niet door, we moeten i.v.m. de mis om 8.15 uitchecken. Na genoten te hebben van de rust in de tuin en het mooie uitzicht nog lekker gegeten aan het meer.
En nu zitten we in de bus, vol militairen op de terugweg van hun weekend verlof en met de geladen uzi naast zich op de bank of het pistool in de riem , op weg naar Jeruzalem. Vandaar zullen we weer verslag doen.
Henk en Inge, Hans en Tilly

PS. Sarah, hoe gaat het met Harry, is hij al weer opgeknapt?