Ella

Dag 15- Met de trein van Kandy naar Ella, een treinreis die in het rijtje van de Natinonal Geografic op nummer acht van mooiste treinreizen op de wereld staat. Anders als onze vorige treinreis reizen we nu 1st klas. We hebben lekkere stoelen, AC en bediening. We starten redelijk vlak maar al snel begint de trein te klimmen en laten we de drukte van de omliggende gebieden van Kandy achter ons en komen we in meer bebost gebied. Hier en daar kleine dorpen, kleinschalige landbouw en een enkele bananenplantage. De trein klimt gestaag door, soms stapvoets, en we bereiken de dichte jungle met metershoge, kaarsrechte bomen met afhangenede lianen en veel bloemen waaronder de wilde orchidëen die direct langs het spoor staan. Het is mistig en vochtig. We komen door tunnels en het uitzicht wordt steeds wijdser. Op de vlakten, op een hoogte van ongeveer 1500 meter gaat de chaos van de jungle geleidelijk aan over in de orde van de theeplantages en breek de zon door. Keurige, in patronen geplante theestruikjes in verschillende tinten groen tegen de sterk glooiende hellingen. De thee wordt met de hand geplukt door vrouwen met grote manden op hun rug. Ondanks de AC gaan de ramen open, dit moet je niet alleen zien maar ook ruiken. De temperatuur is nu ook behoorlijk lager dan bij vertrek, er waait een aangenaam windje. Terwijl de treinbedienden ons vasthouden bij de open deur kunnen we, half hangend uit de trein de mooiste foto's maken. Nog hoger klimt de trein, de theeplantages maken plaats voor in terrassen aangelegde landbouwgrondjes (veel groenten als wortels, kool etc.) Was het eerst nog zonnig nu komen we in de nevel van de wolken en hebben de mensen met dikke wollen mutsen op, maar wel op blote voeten. De trein lijkt voor deze hoger gelegen gebieden een soort van afleiding, mensen zwaaien als we voorbijkomen en op de stationnetjes staan veel mensen te kijken. Het is een lange treinreis (8 uur!) maar we vervelen ons geen moment. We voelen ons passagiers van de Rail Away serie. Op het station in Ella worden we opgewacht en met een Tuktuk, in het stikdonker en langs een smal en sterk stijgend weggetje naar guesthouse Waterfalls Homestay gebracht. We worden gastvrij ontvangen en een heerlijke maaltijd staat voor ons klaar.

Dag 16- Pas bij het ontwaken zien we op wat een geweldige plek we terecht zijn gekomen. Onze kamer heeft aan driekanten ramen die uitkijken over de jungle onder ons en in de verte zien we de kleine waterval van Ella. De kamer is roze en rood geschilderd en tot in detail verzorgd. Hier is de hand van de Engelse eigenaresse te zien. We ontbijten op het terras met prachtig uitzicht, zonnetje en 25 graden. In de middag lopen we de berg af naar Ella wat een heel andere uitstraling heeft dan de plaatsen die we tot nu toe hebben bezocht. Hier veel backpackers en de nodige eettentjes en terrasjes. We gaan met de tuktuk van mister Lanka op pad naar een katoenweverij en een theefabriek. De katoen komt uit India, wordt hier gewassen, gebleekt en in de prachtigste kleuren geverfd en daarna geweven tot sari's, bedlinnen, tafelkleden, handdoeken etc. De sari's zijn lappen van ongeveer 7 meter lang en 1 meter breed en het moet toch heel ingewikkeld zijn om die op de juiste manier om te wikkelen zodat dit alles, het bovenlijfje prachtig geplooid, een volledige "jurk" wordt. Hoe doe je dat in je eentje zonder dat alles in de knoop raakt? In de theefabriek worden we rondgeleid door een heel grappige man, die steeds enthousiaster wordt als hij ziet dat wij geïnteresseerd zijn. Overal hangen bordjes dat er geen foto's mogen worden gemaakt maar Hans knipt er rustig op los en het wordt oogluikend toegstaan. Pas al er meerdere werknemers rond lopen wordt de gids "streng'. Hij legt ons het hele proces uit van vers geplukt blad tot thee. Jammergenoeg kunnen we het proces niet zien omdat er te weinig thee aanvoer is i.v.m. de langdurige droogte. De kwaliteit heeft alles te maken met de fermentatie en hoe grof de thee is. Wij hebben nu wel door dat Pickwick ons de slechtste kwaliteit voorschotelt in de theezakjes. Bij de proeverij worden de verschillen ons duidelijk, maar lekker zijn ze allemaal. Bij terugkomst is de kok al druk bezig en ruikt het heerlijk. Het guesthouse heeft maar drie kamers en iedereen blijft altijd eten omdat het zo heerlijk is. We eten pakketjes van bananenbladeren gevuld met verschillende curry's, deze kok willen wij thuis ook wel.

Dag 17- Na ontbijt en uitleg van Karen, onze gastvrouw gaan we op pad naar Ella Rock. We volgen eerst de spoorbaan, wie had ooit gedacht dat wij gewoon op de spoorbaan zouden lopen, om daarna de jungle in te gaan. Karen heeft nog zo gezegd: "Alleen maar lnks afslaan", maar wij zijn al snel het spoor kwijt. Gelukkig is er altijd wel een boer/ gids in de buurt die tegen een kleine betaling met je meeloopt. Nou maar goed ook, want we hebben over hele kleine paadjes gelopen die naar ons idee kris kras door de jungle lopen. Gelukkig heeft hij door dat wij niet zulke goede klimmers zijn een gaan we omhoog de makkelijke route, nou dat vinden wij al een hele klim. Maar het is de twee uur stijgen waard, het uitzicht vanaf Ella Rock is fantastisch. Bij helder weer kun je hier tot de kust kijken, maar we vinden dit al geweldig. De terugweg gaat langs opgedroogde waterloopjes, stijl en moeilik begaanbaar. Na een glijmomentje pakt de gids Tilly's hand om die voorlopig niet meer los te laten, misschien wat te veel van het goede, maar we komen heel beneden. We komen langs de landbouwveldjes van deze boer en worden in zijn huis uitgenodigd voor de thee. Hij woont er met zijn ouders, zijn zus met haar gezin iets verder op de berg. Het kind van de zus, drie jaar oud, komt meteen aanrennen en de vingerpopjes en klompjes doen het weer goed. Wanna, zo heet de gids maakt voor ons nog een verse kokosnoot klaar dus we kunnen voldaan verder naar het dorp. Eenmaal terug laten we ons nog lekker masseren voor het eten, we kunnen er weer helemaal tegen. Op de terugweg van Ella Rock zijn we overigens Nederlanders tegen gekomen die met Riksja-online reizen, zij hebben nog twee plaatsen vrij in hun bus en wij mogen morgen mee rijden naar Tissamaharama. Ze zitten in het guesthouse naast ons en gaan in Tissamaharama naar een hotel vlak bij ons hotel. Dat is echt mazzel, anders was het uren bussen geworden.