Negombo (dag 1-3)

Sorry gisteren iets misgegaan, nu nog een keer het verslag zonder fouten en met een toevoeging.

Het was een vermoeiende reis, een nacht overslaan valt toch niet mee. We kwamen om 6 uur 's morgens aan bij ons guesthouse "Oceaan view" (met enige fantasie zie je die ook echt) in Negombo, helaas de kamer was nog bezet. Na even verkleden naar de grote vismarkt gegaan, dat kan alleen zo vroeg dus er meteen maar gebruik van gemaakt dat we op dit tijdstip niet in bed liggen. Prachtige vissen gezien: kleine haaien, pijlstaart roggen en een zwaardvis met een prachtige blauwe rugvis. Natuurlijk ook veel kleine visjes, die direct en ter plekke op kokosmatten op het strand te drogen worden gelegd. Het beeld kan je beschrijven, de geur niet en dat is misschien maar beter zo. Daarna aan de Sri Lankaanse koffie, ze zijn hier vast beter in thee, maar de cake was lekker. De mensen spreken hier bijna allemaal wel Engels, veel met een accent dat sterk aan de oude tv serie "Ain't it hot, mother" doet denken. Daarna bijna in slaap gevallen op het strand, dus vroeg naar bed.
Uitgerust weer op, we zijn de jetlag alweer kwijt. Op de fiets de omgeving verkennen. Het verkeer is hier een enigszins georganiseerde chaos, waarbij het links rijden van de Engelse overheersers in ere is gehouden. Nou dat valt nog niet mee. Het barst hier van de overdekte driewielbrommertaxi's (moderne tuktuk) die overal tussen door scheuren. Ook rijden hier veel bussen, sommige zo oud dat je bijna niet kunt geloven dat het nog rijdt. Er schijnt een maximum snelheid te zijn, maar wij hebben geen idee wat dat zou kunnen zijn. Eerst naar het centrum van Negombo geweest en daar bij de opticien een nieuwe zonnebril besteld. Op sterkte, varifocus en volgende dag klaar!!! Kom daar maar eens om in Nederland. Onderweg veel kinderen gezien op weg naar school; prachtige witte uniformen, gekleurde strikken in lange vlechten, alle jongens in korte broek. Ze komen lopend, op de fiets, met vier op een brommer of 25 in een minbusje, chauffeur niet meegerekend (Hans heeft geteld). Als je kinderen of moeders spreekt vragen ze om een pen voor school, hij moet wel blauw schrijven. Nog even naar het strand geweest, maar het is wat bewolkt en een harde zeewind (bij 30'). Hele hoge golven, sterke stroming, zwemmen dus alleen voor de waaghalzen. Vandaag ook weer heerlijk rond gefietst, dan zie je toch het meest. We kwamen aan een strand waar net de zeilboten binnen kwamen van de visvangst. Hele smalle bootjes gemaakt van hout, misschien 50 cm. breed, met een drijver langszij en een groot bruin vierkant zeil. Het ziet er als een soort catamaran uit. De vissers knopen graag een praatje met je aan, kinderen willen op de foto en moeten erg lachen als je ze die laat zien op het schermpje. Daarna de bril opgehaald en ze kunnen het echt binnen 24 uur!!!!Laatste uurtjes op het strand, vanavond lekker uit eten en dan morgen met de trein richting de cultuur en de bergen: Anuradhapura.