Dali

Na een 5uur durende bustocht kwamen we om 13.00uur in Dali aan. Onderweg hebben we de beloofde uitzichten helaas niet gezien omdat er veel mist hing in de bergen. Dali ligt op 1900 meter, is een toeristenplaats, vooral voor de Chinezen, gelegen tussen de bergen en ingesloten door bergketen en een 60km lang meer. Je kunt er heerlijk fietsen en er hangt een rustige sfeer. We zitten in een hotel van Tibitan Jim, een grote Chinees met een lange zwarte paardenstaart, die getrouwd is met een Europeese.Dat laatste is vooral te merken aan de muziek, Europees/Amerikaans vooral 60tig- 70-tiger jaren maar ook Nederlandse muziek. In het hotel is ook een restaurant met een heerlijke keuken waar je buiten Tibetaans ook westers eten kunt krijgen. De eerste avond zaten we dan ook aan de biefstuk met patat, Paul de Leeuw etc. op de achtergrond).
Tilly is overvallen door een griepje na de slopende bergtocht. Zij heeft drie dagen uitgerust en is nu weer redelijk fit. Daardoor ging Hans zelf op pad. Op de fiets eerst richting meer door allerlei kleine dorpjes, daar zie je nog het oude China, lokale marktjes met groente, fruit en vlees van eigen kweek, maar wel allemaal met een mobieltje! Op de terugweg nog fruit gehaald bij een van de stalletjes. Daar bleek dat gebarentaal ook tot onrust kan leiden. Achter ieder stalletje stonden vooral vrouwen hun waren aan te prijzen, maar ja je moet kiezen. Naast degene waar ik mijn fruit kocht stonden twee vrouwen die teleurgesteld reageerden. Ik probeerde met gebarentaal te vertellen dat ik morgen het fruit bij hun zou kopen. Ik maakte het gebaar van nog een nachtje slapen en dan koop ik fruit bij jullie. Grote hilariteit, wilde ik bij haar slapen? Of ik daarvoor dan wilde betalen? Met veel excuses dat ik dat niet bedoelde ben ik vlug op mijn fiets gestapt en zonder om te kijken naar het hotel gereden. Na Til voorzien te hebben van eten en drinken ben ik naar een grote tempel geweest met drie pagodes en 20 tempels, geheel gerestaureerd en het zag er voor Chinese begrippen prachtig uit, veel goud en grote beelden. Nog een leerling monnik gesproken die 10 jaar ging studeren om monnik te worden. Terwijl ik probeerde te converseren, hij sprak heel weing Engels, kwam er een echtpaar achter ons staan die keurig wachtten tot ze iets konden vertalen. Ze waren 8 dagen met hun zoon in Dali op vakantie en spraken goed Engels. Ze hadden gezien dat ik alleen was en hielden me een beetje in de gaten, toch schattig. Vandaag was Til zo ver opgeknapt dat we op de fiets naar het meer gefietst zijn door allemaal dorpjes, langs prachtige rijst- en groentevelden. Allemaal keurig verzorgd,vuilnis op een grote hoop bij elkaar, tot nu toe vinden we het netjes want van ervaren reizigers hebben we wel andere verhalen gehoord. Alleen schaamte is de Chinees vreemd, boeren (nog niet vaak meegemaakt), rochelen en spugen, keihard een telefoongesprek voeren, de behoefte aan de kant van de weg doen en dan ook nog vrolijk ni hao roepen, in pyamabroek over straat, voordringen. Soms sta je heel verbaasd maar de vriendelijkheid van de doorsnee Chinees is prettig en dat maakt alles weer goed.
Vandaag onze laatste dag in Dali, het regent bij het wakker worden dus nog maar even lekker omgedraaid. Later, het is wat opgeklaard, toch nog met de stoeltjes lift omhoog gegaan naar de top van de berg. De rit omhoog duurt ruim 20 minuten en de eerste 15 minuten hebben we prachtig uitzicht over Dali en het meer. Daarna duiken we de wolken en dus ook de regen in. Boven is niet veel te zien dus meteen rechtsomkeert naar beneden, maar het was het waard om even vanuit de hoogte de omgeving te kunnen zien. Morgen een lange reisdag; taxi- bus- vliegtuig-bus- we hopen in de avond in het Karstbgebergte te zijn.

PS. Wel stil hoor zonder Aron!!!!!