Hong Kong

Lieve Allemaal,
Gevlogen naar Guangzhou waar we een lange tussenstop hebben voor we naar Hongkong verder reizen. Bij aankomst in Guangzhou is het ongelooflijk heet, te heet om echt iets te kunnen ondernemen. Zelfs de inwoners hier lopen te puffen, de temperatuur loopt op tot tegen de 40 graden. Tegenover het station zien we tot onze verbazing een de bekende blauw/gele gevel van een IKEA winkel. Zou die er ander uitzien dan in Nederland? Wij naar binnen, heerlijk ze hebben een airco. We zien het welbekende assortiment, echt alles is het zelfde tot de hotdogs (ze waren heerlijk) en het ijsje bij de uitgang aan toe. Er is alleen één wezenlijk verschil; holt in Nederland iedereen in hoog tempo langs alle artikelen, hier in China is geen zitplaats onbezet. Op alle stoelen en banken en zelfs in enkele bedden hebben de Chinezen het zich makkelijk gemaakt. Niet met het doel om de kwaliteit te onderzoeken maar gewoon om even lekker uit te rusten, lekker onderuitgezakt , de ogen dicht en sommigen zelfs slapend. Je moet moeite doen een plekje te bemachtigen.
Daarna met de trein richting Hongkong waar we aan het begin van de avond aankomen. We hadden het ons niet echt gerealiseerd maar we moeten door de douane, China uit en Hongkong in. Na de gebruikelijke controles met infrarood op koorts, ze zijn echt heel bang voor de Mexicaanse griep, je durft gewoon niet meer even te hoesten of te kuchen, gaan we op weg naar het hotel. Het ligt niet direct in het centrum maar wel in een gezellige wijk met kleine winkeltjes en heel veel Thaise restaurantjes. Alles doet hier meteen heel anders aan, de Engelse erfenis is nog goed voelbaar. Het verkeer rijdt links, geen enkele fietser of brommer, maar wel dubbeldeksbussen, netjes voor alles een rij vormen en gewoon weer drinkwater uit de kraan. Ook spreekt bijna iedereen hier Engels.
De volgende ochtend natuurlijk meteen op pad. Het centrum van Hongkong is overweldigend met zijn hoge gebouwen, drukke verkeer, massa’s mensen en ontelbare winkelcentra. Hier is echt alles te koop van heel gewoon tot zeer exclusief. Het centrum strekt zich niet alleen bovengronds uit maar ook ondergronds en op hogere niveau’s; elke ingang van de ondergrondse loopt door een compleet winkelcomplex, de straten zijn voor het verkeer, voetgangers bewegen zich via loopbruggen, tunnels en winkelcentra. Soms verwart het ons, wij denken te plat. Maar als je maar even stilstaat of om je heen kijkt komt er meteen iemand op je af om te vragen of je hulp nodig hebt, de mensen zijn zeer voorkomend. Met de ondergrondse hebben we heel Hongkong doorkruist; De Nathanroad in Kowloon city met zijn golden mile (allemaal juweliers), Victoriaharbour met het uitzicht op de skyline en de ferry’s naar de verschillen de eilanden, Hongkongeiland met zijn ontelbare winkelcentra, de Escalator (roltrap die je 792 meter omhoog brengt en langs verschillende straten omhoog loopt) enz. ’s Avonds natuurlijk in de haven gewacht op het donker, de skyline is fel verlicht en er wordt zelfs nog een licht- en muziekshow opgevoerd. We vallen uitgeput in bed.
De Victoriapeak staat op het programma maar bij het ontwaken is de lucht zwaarbewolkt en tegen de tijd dat we op pad gaan begint het ook te regenen. We komen niet ver, de regen wordt steeds heftiger en er wordt gewaarschuwd voor een cycloon. In de loop van de dag gaat de waarschuwing van T1 naar T3, de wind neemt sterk toe en omdat de regen met bakken uit de lucht valt besluiten we er maar een relaxdagje van te maken in ons hotel.
De volgende dag ondernemen we de tweede poging Victoriapeak, het waait nog steeds maar het is droog. Aangekomen bij het trammetje dat ons omhoog gaat brengen hadden we even een deja vu (Rio de Janeiro, het Christusbeeld in een stortbui). Eenmaal boven valt de regen mee en hebben we toch nog een prachtig uitzicht over Hongkong. Omdat het daarna toch weer ging regenen ’s middags het historisch museum van Hongkong bezocht. We hebben er ons de hele middag vermaakt en weten nu precies hoe het in elkaar steekt met Hongkong, de Chinezen, De Engelsen, Portugezen en Japanners. Erg interessant.
Vandaag leek het weer beter en gingen we op weg naar Macau maar aangekomen bij de ferry viel de regen weer met bakken uit de lucht. Wij weten nu wat tropische regenbuien zijn. We besloten toch maar niet met de boot te gaan maar zijn met de dubbeldekkerstadsbus naar Aberdeen en Stanley gegaan. Eigenlijk dus heel Hongkong eiland rond. Het weer klaarde op dus konden we in Aberdeen de vissershaven bekijken en hebben we heerlijk dim sums(kleine gestoomde of gefrituurde hapjes) gegeten. Aangekomen in Stanley was het zo zonnig dat we lekker maar even op het strand hebben gelegen en een terrasje hebben gepakt. Een heerlijk rustig middagje dus. Omdat het onze laatste avond in China is hebben we ons zelf getrakteerd op een luxe maal in een Thais (In ons deel van Hongkong is geen Chinees te vinden) specialiteiten restaurant.
Vijf weken China, het was een hele belevenis. Een gigantisch land met ongelooflijk veel mogelijkheden. Een land waar de westerse invloeden al heel nadrukkelijk aanwezig zijn maar de Chinezen zelf blijven Chinees. Ze boeren, smakken, rochelen, dringen voor en zitten rustig naast elkaar te poepen op een wc zonder deur en tussenschot maar ze zijn ook super vriendelijk, tolerant en behulpzaam. Om kort te gaan: “Rare jongens, die Chinezen”.
Veel liefs en tot snel in Nederland,
Hans en Tilly