27 juli-1augustus –Palenque, Bacalar

De koninginnenrit door prachtig berglandschap, 200 kilometer maar we doen er de hele dag over. Onderweg bezoeken we nog wel de watervallen van Aqua Azul, het blauwe water. En blauw is het water bij deze prachtige waterval. Er zijn verschillende stromen; de hoofd watervallen denderen naar beneden over een behoorlijke breedte, andere stromen zijn minder heftig en in de poelen die daardoor ontstaan kan je zelfs zwemmen. Hoewel heel mooi doet het geheel toch erg denken aan een soort recreatiepark met drinkende en vooral etende Mexicaanse families.
Palenque ligt in het tropisch regenwoud. Wij hadden daar een heel andere, meer jungleachtige voorstelling van. De begroeiing is hier dicht, maar wel laag en afgewisseld met grasachtig land. De temperatuur en de luchtvochtigheid zijn behoorlijk hoog, dus dat s afzien. Wij treffen het, het schijnt in Palenque bijna dagelijks te regenen maar wij houden het droog. Gelukkig hebben we een hotel met een zwembad. We bezoeken de Maya overblijfselen, die iets verder van de stad in een wel meer jungleachtige omgeving liggen. Naast de gerestaureerde piramides kun je hier ook goed zien hoe deze vindplaats er in de jaren 50 van de vorige eeuw uit moet hebben gezien toen deze werd ontdekt.
Na zoveel cultuur te hebben gezien besluiten we meteen door te reizen naar het meer van Bacalar. Met 500 km de langste afstand tot nu toe, dus we vertrekken heel vroeg in de ochtend. In Mexico valt afstand niet te schatten, we zijn al met de lunch aan het prachtige meer. Bacalar, oorspronkelijk niet in ons programma is ons aangeraden door een van de weinige Mexicanen die we hebben gesproken (Spaans is toch een struikelblok). Hij vond dit een van de mooiste en blauwste meren van zijn land,. En wij zijn ook verrast, het water van het meer kleurt in vele tinten blauw. We hebben een heerlijke plek gevonden direct aan het meer. We slapen in een palapa (Mexicaanse hut), liggen heerlijk op de luie stoelen, zwemmen wat en drinken een koel wit wijntje in een tuin vol fruitbomen. Er groeien hier avocado’s, vruchten die er uitzien als kiwi’s (maar het niet zijn) en kokosnoten. Het enige gevaar is dus dat je een liggend onder de palmen een kokosnoot op je hoofd kan krijgen. Het valt allemaal niet mee.
Hier aan het meer zien we het weer steeds in razend tempo omslaan. Overtrekkende onweersgebieden kunnen opeens iedereen verrassen. Zo lig je heerlijk op je luie stoel, vijf minuten later worden kanoërs van het meer gehaald omdat een onweer losbarst. Een voordeel is dat de temperatuur heerlijk is, een buitje wacht je gewoon even af onder de veranda, daarna weer lekker verder relaxen.
We bezoeken het fort van Bacalar. In 1750 (ongeveer) gebouwd om piraten te weren. En zie… daar komt onze onverkwikkelijke historie weer om de hoek. Grootste handlanger van de Pirates of the Caraïben, Adriaan Jol….De Engelsen, Fransen en Nederlands steunden de piraten in hun strijd tegen de Spanjaarden, geheel uit eigen handelsbelang.
Nog even uit eten. En we komen er weer achter, Mexicaans eten in Nederland is echt veel lekkerder dan in Mexico. De kwaliteit is zeer matig, het eten over het algemeen vettig en alles gezoet. Dat is aan de gemiddelde Mexicaan ook te zien, nog even en ze halen de Amerikanen in qua omvang en gewicht! Morgen naar de kust, we verheugen ons nu al op de vis!