1-7 augustus Tulum en Playa del Carmen

Mexicanen en afstandsborden, een apart verhaal. We hebben vandaag een korte route en komen de volgende afstandsborden tegen: Tulum 201 km, 193, 211, 174, 189, 156, 134, 151 enz. Ondanks de verwarring zijn we ’s morgens om 10 uur al in Tulum waar we zeer gastvrij worden ontvangen door Maura. In 15 minuten doet zij ons suggesties voor de komende drie dagen, heerlijk daar we hoeven zelf niet meer over na te denken. We huren “fietsen” en gaan naar de Grand Cenote. In Yucatan zijn er geen bovengrondse rivieren. Het water sijpelt door de poreuze grond en vloeit via ondergrondse rivieren naar de zee. Op sommige plaatsen is het gesteente verweekt en ingezakt, waarbij ondergrondse, met water gevulde holtes ontstaan, de cenotes. Sommige zijn helemaal ondergronds, in een grot. De Grand Cenote is half ondergronds, half open waardoor het zonlicht een prachtig blauwe kleur aan het water geeft. Het water is koel en spat helder en snorkelend zie je een druipsteengrot onder water, waar visjes en de schildpadjes om je heen zwemmen. Daarna vis gegeten aan het strand, en ja Mexicaans kan toch heel lekker zijn.
De ruïne van de Mayastad Tulum toornt hoog uit boven de Caribische zee. Strategisch gelegen op de rotsen een prachtig plaatje. Het is er veel drukker dan op de andere Maya vindplaatsen en het is heet, heet, heet (net als bij jullie?). We doen de korte route en zijn het meest verrast door de schildpadsporen (wel een meter breed) die we vanaf deze hoogte op een van de kleine stranden zien. Later blijkt dat de schildpadden langs deze hele kust op het moment eieren leggen. Ondanks dat de stranden hier niet erg druk zijn gaan door de toename van het toerisme veel eieren verloren en vrijwilligers markeren de legplaatsen met stokken en rood/wit lint. We zoeken een plekje op het prachtige strand en genieten de hele middag vanuit een ligstoel onder de palmen, koel gehouden door een zachte bries en voorzien van een hapje en een drankje (heerlijk watermeloensap hier!). De zee is hier zo helder en blauw, je kunt het bijna niet geloven.
Sian Ka’an is een natuurgebied wat bestaat uit tropisch woud, lagunes en het op een na grootste koraalrif van de wereld. Het is een moeilijk bereikbaar gebied en we hotsen, botsen en schudden eerst twee en half uur in een busje over een onverharde weg vol kuilen en gaten voor we in Punta Allen aan boort gaan van een motorbootje. Zoals steeds in Mexico heel helder water en prachtige variaties op de kleur blauw. We zien een zeekoe (wisten niet eens dat die hier zaten) rustig langs zwemmen, af en toe de neus boven het oppervlak steken voor adem, zeeschildpad en een groepje dolfijnen. We worden, op z’n tropisch overvallen door een heftige regenbui van 5 minuten, en varen weer verder in een zonnige wereld. We zwemmen even uit de kust bij een zandbank en gaan daarna naar het rif. Wat ons betreft het hoogtepunt van de dag: snorkelend boven het veelkleurige koraal zie je de mooiste vissen onder je door zwemmen. Blauw, groen, geel, soms zelfs rood, gestreept, gestipt….het lijkt wel een tropisch aquarium. Daarna een gezamenlijke lunch en hobbelend en hotse-botsend weer twee uur terug. Een hele dag; om 8 uur vertrokken en om half 8 weer terug, maar het was het meer dan waard.
Draait het in Tulum en het aangrenzende Sian Kaán om de natuur, in Playa del Carmen gaat het om toerisme. Op en top een toeristische badplaats met veel winkels, restaurants, activiteiten. De boten naar Cozumel vertrekken hier dus een drukte van belang. We leveren de auto in, luieren lekker op het strand en bereiden ons voor op de terugreis.
Mexico, een heerlijk land: warm, heel veel verkeersdrempels, veel Volkswagen kevers, veilig land voor toeristen, heerlijk fruit, eten heel wisselend, vriendelijke mensen, af en toe een regenbui, heel groene natuur, interessante Maya cultuur, prachtige stranden. We hebben weer veel gezien en hebben het heerlijk gehad. Muchas Gratias Mexico!