Nogmaals Damascus, op naar Jordanie

Na ons bericht van de vorige keer hadden we nog een dag zonder de groep in Damascus. Zij gingen namelijk voor een dag naar Baalbek waar wij al waren geweest tijdens ons bezoek aan Libanon. Wij hebben er een rustig dagje van gemaakt omdat Hans zich niet helemaal OK voelde. We hebben het Nationaal Museum hebben bezocht, erg mooi met veel achtergrond informatie over de plaatsen die we al eerder hadden bezocht of nog gaan bezoeken. Foto's mochten er niet worden gemaakt, maar een aardige suppoost ging voor ons wel even op de uitkijk staan. Hij maakt zelfs, op zijn aandringen , een foto van ons voor een van de kunstwerken. Erg grappig allemaal. 's Avonds genoten van het uitzicht over de stad, honderden lichtjes, waarvan heel veel neongroen, de kleur van de Islamitische hemel. Daarna met de hele groep uit eten, en klinken op het nieuwe jaar. Dat klinken moest wel met zelf gekochte bubbelwijn, op het openlucht dakterras want in de christelijke wijk was geen tafeltje meer te krijgen (hoe zou dat toch komen). Helaas was Hans de volgende dag nog niet erg opgeknapt, maar gelukkig hadden we een reisdag en kon hij lekker onderuit hangen in de bus. Onderweg naar Amman hebben we nog Bosra bezocht, ook een prachtige archeologische site die, heel wonderlijk nog voor een groot deel gewoon bewoond wordt. Mensen wonen in en tussen de ruines, houden koeien en schapen, rijden rond op prachtige brommers. De mensen zijn hier arm en het lijkt mij een zwaar leven op deze manier. Na de nodige grens formaliteiten laat aangekomen in Amman waar we kennis hebben gemaakt met onze nieuwe gids en chauffeur. Tot onze verbazing krijgen we er ook een politieagent bij, hij zal de hele reis met ons mee gaan voor onze veiligheid. Zodra de bus reed viel onze held en beschermer direct in slaap.
Helaas vanochtend bleek Hans dan toch echt de griep te hebben en besloot hij om niet mee te gaan. Jammer want we gaan naar de Dode Zee.
Eerst nogt Jeresh bezocht, ook hier weer veel prachte overblijfselen van een Romeinse stad maar ik ben zo langzamerhand wel wat cultuur moe aan het worden. Het is allemaal zo mooi en indrukwekkend dat het hoofd overloopt. Daarna naar de Dode Zee, waar we heerlijk hebben liggen dobberen. Het is echt raar dat je in het water ligt maar niet kunt zwemmen, je benen komen steeds vanzelf weer boven. Aan de overkant kun je Israel zien liggen, we hebben uitzicht op de Olijfberg. Bij het wegrijden, het is dan donker zien we in de verte de lichtjes van Jericho.
Morgen gaan we op weg naar Petra, ik hoop dat Hans dan weer wat is opgeknapt. Veel liefs, Tilly