Perfumpagode

Hallo allemaal,
Na de treinreis van Sapa naar Hanoi een dagje rust gehouden. We hebben nog wat door Hanoi gelopen, de brug over de Rode rivier bezocht (gemaakt door Eifel, van de bekende toren). De straten in het oude Hanoi zijn allemaal genoemd naar het gilde of ambacht wat er werd uitgeoefend. B.v. de slachtersstraat, eierenstraat enz. In de papierstraat, Hang Bac wordt van alles van papier verkocht zoals lampen, kaarten, allerlei soorten vouwpapier en linten etc. Maar ook tv's en auto's van papier bedoeld om op de gedenkdag voor de doden op te dragen aan Boedha, waarna ze worden verbrand. Het iedee erachter is dat de doden over dezelfde welvaart moeten kunnen beschikken als de levenden. We zijn er ook achter wat de stem uit de microfoon op straat 2 keer per dag vertelt. Niet zo als wij dachten een oproep tot gebed maar gewoon het laatste nieuws beschikbaar gemaakt voor iedereen die niet over een eigen radio beschikt, en dat blijken er nog veel te zijn.
De volgende dag weer vroeg op omdat we naar de Perfumpagode gaan. Natuurlijk duurt het even voor we worden opgehaald. In Hanoi zit daar nl niet zoveel logica in zo blijkt dat de eerste mensen die werden opgehaald in het Hotel naast ons zaten en terwijl zij al 3 kwartier rond getoerd waren door Hanoi werden wij als laatste opgehaald. Natuurlijk is ook het vreselijk drukke verkeer een vertragende factor. We zijn benieuwd hoe het in andere plaatsen gaat. Na ruim een uur rijden door een mooi rijstvelden landschap, kleine dorpjes en hobbelwegen komen we aan bij de Perfumrivier. Van hier gaan we per roeiboot naar de berg waar de pagode boven op ligt. Het is zeker een uur roeien door een prachtig groen landschap. Wij worden geroeid door een meisje dat er aardig tempo in heeft, zeker als ze er nog bij gaat staan gaat we erg hard, we komen dan ook als eerste aan. Sommige mensen zijn ook niet erg slim, gaan de twee dikste mannen samen in een bootje zitten, jullie begrijpen die kwamen als laatste aan en waren de hele weg bang geweest dat hun camera nat zou worden. Aangekomen bij de berg zijn wij met de kabelbaan omhoog gegaan, waarna we bij de grot aankwamen. Het Boedisme is een sober geloof, weinig poespas of opsmuk, geen grote tempel of veel versiering. Een grot met daarin drie altaren geweid aan aan Boedha, zo ziet het Mekka of Rome van de Boedisten eruit. In februari komen de Boedisten van heinde en ver om deze plek te bezoeken. Dat de plek zo moeilijk bereikbaar is is onderdeel van de bedevaart, je moet er iets voor over hebben om er te komen. Wij zijn wel de berg lopen afgegaan en hebben daardoor al respect voor de gelovigen die de berg lopend op gaan. Eenmaal beneden hebben we nog enkele pagades bekeken die meer aan ons idee van een tempel voldoen, veel rood lakwerk en bladgoud, mooie Boedhabeelden, draken en leeuwen alles in een mooie tuin. Na alles bekeken te hebben weer terug naar Hanoi waar we 's avonds met Peter, Ernestien en Jara, onze tijdelijke reisgenoten ter afscheid hebben gegeten. Het eten bevalt ons prima, en we kunnen ook al heel goed met stokjes eten (er is geen alternatief, er is nergens bestek). Eten is hier niet echt een sociaal gebeuren hebben we ontdekt. Zodra je binnenkomt is het de bedoeling dat je meteen bestelt, na enkele minuten staat het gerecht op tafel en als de borden leeg zijn wordt er afgeruimd en is het de bedoeling dat je betaalt en vertrekt. Dat die nederlanders er eens lekker voor gaan zitten en na het eten nog een tweede fles wijn bestellen leverde de nodige onrust op. De ober kwam gezellig bij ons staan, ging zich met ons gesprek bemoeien en uiteindelijk ging hij de rekeing maar maken en legde die gewoon voor ons neer. Daarna weer lekker naar bed met de airco op 19 graden. Op naar Hue.